Rozdział 1 / Początek

Isabelle wstała jak zwykle wcześniej, pierwsze co zrobiła to poszła się umyć. Gdy ona się myła jej mama na dole szykowała dla niej śniadanie urodzinowe. Jak Izzy wyszła z pod prysznica rozpuściła mokre włosy które opadły jej na plecy, cała łazienka była zaparowana na lusterku zobaczyła dziwny znak. Wyglądał on jak literka W ale strasznie ozdobiona tak jak znamię, który Izzy miała od dzieciństwa. Gdy Izzy wpatrywała się w ten znak do jej łazienki zapukała jej mama:

- Iz długo jeszcze?

- Nie, już wychodzę. Momencik.

- Szybko bo się spóźnisz so szkoły a musisz zjeść jeszcze śniadanie.

- Dobrze mamo. – Po ty słowach Izzy dotknęła lustra ale ono ją poparzyło. Dziewczyna była speszona szybko wysuszyła włosy i się ubrała na szczęście lustro było już normalne więc mogła się pomalować. Kiedy zeszła na dół zobaczyła że czeka na nią już śniadanie.

- Wszystkiego najlepszego kochanie – powiedziała dając prezent jej mama. Łańcuszek z literką I.

- Dziękuje nie było trzeba.

- Teraz zjedź śniadanie i do szkoły

- Oczywiście..

Izzy zjadła śniadanie i poszła do szkoły, tam na nią już czekał Andy:

- Hej kochanie tęskniłem – Powiedział całując Iz w policzek

- Hej też tęskniłam.

- Pamiętaj że dzisiaj wieczorem idziemy do kina.

- Pamiętam Andy - Isabelle była widocznie czymś zmartwiona. – Kochanie poczekaj..

- Tak? Co się stało? – spytał zmartwiony Andy

- Wiesz jednak nic spokojnie.. – widać było jednak że kłamie

- Na pewno?

- Tak… - Reszta dnia minęła jej szybko dostała życzenia od połowy szkoły.

Wieczorem Izzy szykowała się do wyjścia kiedy jej znamię zaczęło ją strasznie boleć. Zrobiło się czerwone. Miała je na dłoni co jej nie umożliwiało teraz ruszanie ręką. Po jakiś 30 minutach przestało boleć tak bardzo ale nadal ją bolało, pod domem czekał już Andy. Więc szybko się ogarnęła i pobiegła do niego:

- Wybacz że tak długo ale źle się trochę czułam.

- Może chcesz zostać w domu? Obejrzymy jakiś film u ciebie? – Spytał miło Andy

- Nie, chodźmy do kina

- Dobrze – Andy pocałował Izzy w usta.

Po drodze do kina Izzy zobaczyła jakiegoś chłopka co cały czas się jej przyglądał. W środku Andy poszedł kupić popcorn a Izzy została sama wtedy tajemniczy chłopak do niej podszedł:

- Czemu mnie śledzisz ?- Spytała wystraszona Izzy

 - Wybrana, w końcu cie znalazłem. Jestem Lucas miło mi cie poznać szukam się już od 5 lat jesteś w niebezpieczeństwie, piekło na ciebie czeka. Musisz pójść ze mną.

- Co?

- Twoje znamię spójrz na nie teraz jest czerwone czyli gdzieś tu czeka demon.

-  Skąd wiesz o moim znamieniu jest zakryte? I jaki demon?

- Schyl się !

Nagle zaatakował ich demon, Lucas zaczął z nim walczyć Izzy stała jak zamurowana. Lucas nagle wyciągnął miecz i walnął demona i serce. On nagle się zatrzymał i zmienił w pył.

- teraz mi wierzysz ? – spytał Lucas

- Tak wierzę ale on był w ciele człowieka..

- Tak demony przechodzą na ludzki świat.

- Musze już iść.. – Powiedziała Izzy odchodząc

Lucas poszedł za nią..

- Andy chce do domu.. - powiedziała bardzo słabo

- Co się stało? - w jego głosie było słychać troskę 

- źle się czuję 

- No dobrze chodźmy. - wziął ją pod rękę i zaprowadził do domu

W domu Izzy poszła się położyć, kiedy poczuła że znak ją pali i jakby ktoś ranił ją  w plecy, zaczęły wyrastać jej czarne skrzydła, cała zbladła. Oczy zrobiły się większe a cała została zapisana jakimiś znakami. Były to symbole, jakieś napisy których nie rozumiała. Wtedy zemdlała, gdy obudziła się leżała na czarnych piórach i nadal miała na sobie symbole. Jedyne co się zmieniło nie była u siebie w domu lecz w jakimś który widziała pierwszy raz w życiu. I na fotelu siedział Lucas..

~ Noelle♥